wederom last van datasnelheid dus het lukt niet om foto’s bij te voegen. Dat wordt weer ergens een kroeg bezoeken. Ook geen straf.

Het werd dus niet een kroeg maar liggen nu aan een mooring bij New Bedford. (zie eind van dit verhaal)

 

Dus hier het verslag van afgelopen dagen

 

 

Als je van New Bedford naar Martha’s Vineyard gaat kom je op een gegeven moment tussen 2 stukken land door waar het echt hard stroomt. Het heet Woods Hole en wordt alom gevreesd. Het is nl niet een recht stuk maar en zit een soort van S-bocht in waar je op tijd de hoek om moet sturen. Er is nauwelijks een dood tij, de stroom draait gewoon om en geeft weer vol gas.

Het is niet makkelijk om te plannen als je er dus doorheen wilt. Maar goed, alles ging prima, aan de ene kant werden we gewoon het gat in gezogen en aan de andere kant er weer uitgespuugd en ondertussen met een beetje bijsturen de bocht om en 6 a 7 knp stroom mee. Alles ging goed en daarna met een mooie stroom naar Martha’s Vineyard. Dit is de naam van het eiland en er liggen een paar plaatsjes op. Op aanraden van onze vriend Hans zijn we naar het oostelijk punt van het eiland doorgevaren, naar Edgartown. Een heel leuk plaatsje met prachtige oude huisjes. We lagen ook prima aan een mooring daar. Martha’s Vineyard is een rijk eiland. Je moet wel wat centjes meenemen om daar een huis te kunnen (mogen ) kopen.

 

 

Op zaterdag hebben we eerst een verjaardag ontbijt voor Marjolein gemaakt en zijn daarna met de lokale busdienst begonnen aan een rondrit over het eiland met als eerste stop Oaks Bluff. Erg toeristisch daar want daar komt de dag ferry ook aan. Oaks Bluff staat ook bekend om zijn kolonie van Methodisten. Er staan nu allemaal hele leuke, prachtig versierde huisjes in allerlei kleuren.

 

 

Helaas begon het toen een beetje te druppen dat als snel overging in stevige regen. We zijn met de bus doorgegaan naar Vineyard Haven. Dat viel behoorlijk tegen en we waren blij dat wij bij Edgartown lagen. Onverdroten verder met de bus. We zaten met nog een ander echtpaar in de bus. Een hele leuke ontmoeting want zij konden ons ook weer van alles vertellen. Ergens moesten we overstappen om uiteindelijk naar het meest westelijke puntje van het eiland te komen maar het kwam met zulke bakken naar beneden dat we maar besloten weer terug te gaan naar de boot. Het geluk was met ons want we zijn (relatief) droog met de dinghy weer aan boord gekomen waarna het wederom hard begon te regenen.

De volgende dag (zondag) met stralende zon opgestaan en om 11.00 uur los van de mooring en op weg naar Nantucket. Dat is echt een eiland voor de rijken der aarde. Men zegt dat de miljardairs de miljoenairs daar verdrijven. Het grootste zeiljacht ter wereld, de M5 lag er ook voor de haven voor anker. Dit jacht waren we op Grenada ook al tegen gekomen, toen stond er gewoon een watervliegtuig op het achterdek. Moorings bij Nantucket harbor zijn echt duur maar we vonden een prima ankerplekje tussen de superjachten (allemaal maatje 100 ft+) buiten het mooring veld. We voelden ons helemaal thuis 🙂

 

 

We lagen wel in een soort stroomgeul dus om de 6 uur lagen we de andere kant op te kijken. Op zich niet zo’n probleem maar wel onder voorwaarde dat we allemaal tegelijk gingen draaien. Ging gelukkig allemaal goed. Maandag, na een langzame start toch maar eens het stadje gaan bekijken. Wederom mooie huizen maar wat ook opviel was dat er veel stenen huizen hier stonden. (daar komt waarschijnlijk het woord ‘steenrijk’ vandaan).

 

Het was vroeger al rijk door de walvisvangst. Dinsdag met een prachtige halve windkoers naar Hyannis gevaren. ( ook bekend als het zomerverblijf van de J.F.Kennedy. Het ging als de brandweer. Liggen nu bij de Hyannis Yacht Club. Gisteren vriend Hans weer aan boord gehad en gezellig in het clubhuis gegeten. Daar moet je je dan wel even op kleden want korte broek en/of T shirt is not done.

Halverwege de maaltijd ging het licht ineens uit, ging iedereen staan en met het gezicht naar de vlaggenmast, rechterhand op het hart en voluit het volkslied zingend werd de Stars and Stripes gestreken. Daarna ging iedereen weer snel zitten want het eten werd anders koud nietwaar. Deze show doen ze iedere avond. Apart volk hoor, die Amerikanen.

De volgende dag, woensdag was er een regatta van Optimisten en 420. Er deden ongeveer 250 kinderen aan mee. Leuk gezicht want ze kwamen allemaal vlak langs ons op weg naar de start.

 

 

Met een grijze lucht donderdag opgestaan en kort daarna kwam er een knetterend onweer over ons heen waar ook veel wind en water uitkwam. Dus de Ipads, laptop, GSM’S maar weer even in de oven verstopt. Alles ging goed en daarna werd een stralende dag waar we ‘smiddags naar het Kennedy museum zijn gegaan hier in Hyannis. Je hebt een bepaald beeld van die John Kennedy en dat blijft zo terwijl als hij door geleefd had hij nu al 101 zou zijn. De Kennedy’s zijn een soort van een koninklijke familie hier in de VS.

Vanuit Hyannis zijn we naar Vineyard Haven gevaren. Een goed beschutte baai maar niet voor wat betreft powerboats die vol gas voorbij komen varen en geen enkele rekening houden met voor anker liggende jachten. je ligt dus behoorlijk te slingeren.   Dus volgend ochtend maar door. We hadden bedacht dat we toch maar weer eens de was moesten doen en dat kon het beste in New Bedford. Dus ook weer door Woods Hole. Nu 10,5 knp over de grond er door heen geperst.

Morgen gaan we door naar Newport, RI

 

 

 

Stay tuned