Vanuit midden Boston, waar we in een Marina lagen, zijn we naar Hull Bay gevaren. Boston heeft een uitgebreid gebied van baaitjes en eilanden voor de deur liggen en met het varen naar Hull Bay waren we een beetje op weg. Waar we even niet op gerekend hadden was dat we op het laatste stukje tussen 2 eilandjes een loei van een stroom tegen kregen. Met een kruipgangetje en de motor vol aan de bak kwamen we er door heen. In Hull Bay achter een eilandje voor anker gegaan. Er lag ook al een ander jacht. Net op tijd want de dreigend lucht die Boston al een behoorlijke pak water afleverde barstte daarna boven ons open en gaf vel regen.

 

 

Een gemene wolk 

Gelukkig ietsje verderop en niet direct boven ons ook nog eens onweer. In de bui draaide de wind weer eens 90 graden dus lagen we ineens niet meer achter het eiland maar er naast. Ons Rocna anker hield ons weer prima op onze plek want er kwam wel een puist wind uit die bui. Na de bui windstil !!.

De volgende ochtend waren we, door 3 giga vliegtuigen die de landing op Logan Airport in Boston inzette en recht over ons heen kwamen allebei vroeg wakker (rond 0500 uur) dus besloten toen met het restje stroom mee naar buiten te spoelen en op weg naar Plymouth., ongeveer 35 mijl varen. Weer een dag zonder wind en nu ook dichte mistbanken. Soms zagen we jachten op een paar honderd meter van ons af varen, soms helemaal niet, soms de boot alleen en de mast niet en soms de mast alleen en de boot niet. Surrealistisch!

 

 

 

Typische kreeften vissersboten

Ook Plymouth ligt weer, net als Boston, een stukje landinwaarts dus je moet weer langs een paar eilandjes en door stroomgeulen. Plymouth is de plaats waar de Pelgrim vaarders aangekomen zijn en een nederzetting hebben gesticht. Alles in Plymouth ademt dan ook de Pelgrim vaarders. Er is ook het, zeer educatieve, Pelgrim museum en de Plymouth Rock. Dat is een stuk steen waar de Pelgrim vaarders daadwerkelijk eerste voet aan wal hebben gezet (zeggen ze !?) De eerste straat in de nederzetting noemden ze de Leyden straat naar de plaats waar veel Pelgrim vaarders, voordat zij de barre tocht met de Mayflower ondernamen, een aantal jaren gewoond hebben. De Leyden straat is er nog steeds en de huizen die er toen gebouwd zijn staan er ook nog, mooi gerestaureerd en onderhouden. Helaas lag de replica van de Mayflower er niet want die wordt in Mystic weer eens opgeknapt.

 

 

Als enige zeiljacht tussen motorbootjes. Ietsje verder waren de moorings 2x zo duur. hier lagen we prima

 

We zijn in Plymouth 2 dagen blijven liggen midden tussen allerlei Lobster vissersboten als enige zeiljacht. Het was weer eens heet dus van airco naar airco vluchten. Plymouth ligt op ongeveer 18 mijl van de ingang van het Cape Cod Canal en dus makkelijk om te plannen dat je met stroom mee door dat kanaal gaat. Er staat echt een stroom van 4 tot 5 knoop in dat Canal dus die wil je niet tegen hebben. Toen we bij Plymouth wegvoeren hadden we ineens een springende right whale voor ons. Deze is een niet zo’n grote walvis-soort maar voor ons doen nog steeds groot genoeg om deze niet te dichtbij te krijgen. Het beest begreep dat ook dus bleef op veilige afstand.

 

 

Springende Willy walvis

 

Na door het Cape Cod Canal gespoeld te zijn, zijn we aan het einde van het Canal weer hard stuurboord uitgegaan en Onset Bay ingevaren. Dit is een prima beschermde en rustige baai waar het goed ankeren is. Niet alleen dat maar je kan er ook prima foerageren bij de Stop en Shop supermarkt (die naar we later uitvonden, onderdeel is van het AHOLD concern). Vandaag (31/7) van Onset naar New Bedford gevaren. Eindelijk weer eens een heerlijk zeildag. New Bedford is een grote vissershaven. Het ligt hier hartstikke vol met vistrawlers , zoveel hadden we hier in de VS nog niet bij elkaar gezien. Hebben ons laten vertellen dat er zo’n 450 vissersschepen vanuit New Bedford varen. Ze zijn lang niet allemaal op zee want ook hier hebben ze een quota systeem (per schip). Ik geloof dat er zeker 100 stillagen in de haven. New Bedford was het grootste walvisvangst station ter wereld toen de olie die van de walvissen kwam nog veel waard was en er nog voldoende walvissen waren. New Bedford was in die tijd ook de rijkste stad van de VS. Ze hebben hier dan ook een prachtig whaling museum en de stad heeft nog veel mooie huizen maar helaas zie je hier en daar ook veel verval. De walvisvangst is er in 1936 al mee opgehouden. Nu is de voornaamste vangst clams en cod.

 

Vandaag gaan we naar martha’s Vineyard maar het kan ook zomaar gebeuren dat we ergens anders eindigen. We hebben de tijd want we zijn in de buurt van Newport en hebben tijd over

 

Stay tuned