Onder een prachtige zon uit Oxford om 08.10 uur vertrokken. Wederom te weinig wind maar daar zijnwe nu wel aan gewend. Nu weer terug naar de zuid kant van de Bay, naar Annapolis.

 

Deze vuurtoren werkt nog

 

Dit is wel de zeilhoofdstad van Chesapeake Bay, maar het is ook de stad waar de Naval Academy is. Dit is het opleidingsinstituut voor de officieren van de Navy. Zoiets als het KIM in Den Helder bij ons maar dan effentjes wat groter. Er zitten 4000 cadetten (bij ons heten ze adelborsten) daar op die Academy. Laten wij nu net met onze neus in de boter vallen want het was deze week “commissioning week”. Dat zijn de dagen voorafgaande aan de diploma uitreiking. Deze diploma uitreiking werd zelfs door Trump bijgewoond.

Strak in het gelid

 

Maar even terug; wij waren op de BVI’s mensen tegen gekomen, Brian en Denine Gray, die ons gezegd hadden dat als wij naar Annapolis zouden komen wij van hun mooring voor hun huis gebruik mochten maken, gelegen aan een prachtige kreek tegenover Annapolis. Dat hebben we dus ook maar gedaan en afgelopen week hebben wij aan die mooring gelegen, die al snel bleek te zijn van de overbuurman, Joe Cummings, een goede vriend van degene die ons uitgenodigd had. Hij zat de eerste avond ook al direct bij ons aan boord.

Huis van Brian en Denine waar we voor aan een mooring lagen

 

 

Een van de festiviteiten van de commissioning week was de luchtshow gegeven door het stuntteam van de US Navy. Wij dus op woensdag losgegooid en naar de Severn River gevaren (daar ligt Annapolis aan). We lagen daar met wel duizend boten voor anker. Een groot feest. Na een spectaculaire show was het wederom spectaculair omdat iedereen op hetzelfde moment begon te varen.

Spectaculair

En die Amerikanen houden van snel varen dus het was een behoorlijke heksenketel. De volgende dag zijn we maar eens die Naval Academy gaan bezoeken. Wederom feest want nu was er de grote parade van alle studenten ter gelegenheid van de graduation. Ze stonden alle 4000 cadetten keurig opgelijnd. Mooi om te zien. Daarna grote delen van de Academy gebouwen kunnen bekijken waaronder het museum waar zeer veel prachtige modellen van schepen uit de 17^de en 18^de eeuw stonden. Die hele Academy zit overigens vol met traditie, net zoals de Nederlandse Marine, iets waar ik zelf ook wel iets van heb meegemaakt in mijn opleiding tot officier bij het Korps Mariniers. Na een rustdag zijn we op zaterdag met een Uber Taxi naar Washington DC gegaan.

The White House

 

 

Capitol Hill

In de verte het Lincoln Memorial

 

 

Lincoln Memorial

Daar een hotelletje gevonden want een halve dag is toch wel te kort om het een en ander te zien. Er zijn wel een paar vaste punten die je moet zien zoals de White House, de Mall (een enorme lange strook gras tussen Capitool en het Lincoln monument met halverwege het National monument, een enorme obelisk), de musea van het Smithonian Instituut, de National Galery etc. Je staat bijvoorbeeld op een gegeven moment exact op de plaats waar Martin Luther King zijn beroemde “I had a dream last night” speech heeft gehouden. Daarna langs de gedenkmuur gelopen van de Vietnam oorlog. Hier staan alle namen van de gesneuvelden en/of missing in action gegraveerd. Het is bijna niet te bevatten hoeveel namen dat zijn. Aangrijpend is ook als je er mensen ziet die de naam van hun geliefde, kind, neef of vriend vinden en er met tranen in hun ogen naar staan te kijken of met hun hand constant over die naam wrijven.

Vietnam Monument

De volgend ochtend, zondag, eerst maar eens een ontbijtje in een kroeg genomen alvorens weer op tour te gaan. Nu wilden we wel eens de Metro proberen. Na wat obstakels kwamen we toch bij het Capitool uit dat helaas gesloten was. Jammer, we hadden ons even niet gerealiseerd dat het zondag was maar ook nog eens Memorial Day weekend. Ze herdenken dan alle gevallenen maar eren tegelijkertijd ook de veteranen van de oorlogen waarin ze betrokken zijn geweest of nog zijn. Het was dus redelijk druk in DC. Na nog het Indianen Museum en het Air and Space Museum bekeken te hebben zijn we terug naar het hotel gelopen. Je sjouwt wat af in Washington. Met Uber taxi weer terug naar onze dobber in Burley Creek. Ze lag er nog prima aan haar mooring. We werden door Joe opgevangen (onze dinghy lag aan zijn steiger) want de regen kwam met bakken uit de hemel op dat moment.

Morgen gaan we naar Baltimore. We gaan langzaam want er gaat een storm aankomen vanuit het noord oosten aanstaand weekend en dan willen we niet op de Delaware River zitten. Pas volgende week woensdag ziet het er naar uit dat we de jump naar New York kunnen maken. Dat is een nachtje doorvaren.