C’est formidable.
23 juni
Gisterenavond, toen we voor anker lagen begon het steeds harder te waaien. De baai lag vol met schepen, een aantal aan een tonnetje, wij met nog een paar anderen voor anker. Ons nieuwe Rocna anker hield perfect dus zijn rustig gaan slapen. Toen wij vanochtend opstonden waren de meeste schepen om ons heen al weer vertrokken, blijkbaar hebben ze haast. Ons tochtje zou maar 30 mijl worden dus waarom zouden we zo vroeg vertrekken. Uiteindelijk om 0930 het anker opgehaald. Nu eens niet tegen de wind in maar met een zachte bries voor de wind. Een goed moment om onze nieuwe parasailor eens uit de tas te halen. Even nadenken hoe alle schoten moesten lopen maar daar na stond dat ding toch prachtig. Na een 1½ uur begon het te regenen en dat het heeft het praktisch de rest van de tocht gedaan, en niet zo’n klein beetje ook. Na Point de Pen’march gerond te hebben werden we verrast door een 20 tal dolfijnen die weer om de boot speelden. Wederom een fantastisch moment.
Toen we bij Loctudy aankwamen trok de hemel open en stopte de regen. Het werd een prachtige avond. We hebben vanaf de boot een prachtig zicht op de bootjes aan boeien.
Loctudy staat bekend als de haven waar de Langoustines gevist worden. We hebben ’s avonds dus in een kroegje de lekkernij samen met wat oesters zitten oppeuzelen. De beestjes springen dus ongeveer uit zee zo op je bord, zo vers zijn ze (en niet duur ook).
Morgen naar Benodet maar eerst even op de fiets boodschappen doen. De haven waar we liggen is een stevige wandeling van het dorp af.