Ons biologisch ritme is een beetje in de war. We hebben namelijk geen koude periode dit jaar. Het is hier constant heerlijk warm, ook het zeewater is van zeer aangename temperatuur (26 C). Af en toe even zwemmen, het onderwaterschip weer even schoon vegen want het groeit hier wel een beetje aan, zo voor anker, maar het is goed bij te houden. De kou missen we dus niet maar op de een of andere manier is het wel vreemd.

Uitzicht vanaf onze ankerplaats op Marigot. Achter het gebouw met die puntige dakkapellen wonen Elsemieke en Roeland

We liggen in de baai van Marigot, de Franse kant van het eiland, en het is hier prima uit te houden. Met Elsemieke en Roeland hebben we met de auto het eiland rondgereden en vele leuke plekjes gezien. De Franse kant is duidelijk rustiger, netter en ziet er vriendelijker uit. De Nederlandse kant daarentegen is heel druk, en volgebouwd met hotels. Het oogt Amerikaans en van verkeersregels hebben ze daar nog nooit gehoord. Alles is er gericht op het (massa)toerisme. Er liggen soms wel 5 cruiseliners tegelijk aan een lange pier bij Phillipsburg, de haven aan de Nederlandse kant.

Nog zo’n verschil tussen de Nederlandse en de Franse kant zijn de customs en havengelden. Als je aan de Nederlandse kant door de brug gaat bij Simpson Bay kan je in de lagoon voor anker. Dat kost je dan 20 USD per week. Customs en immigration kosten 40 USD bij inklaren en uitklaren (moet wel zeggen dat we dat gehoord hebben en niet zelf ondervonden) Wij zijn direct naar de Franse kant van het eiland gevaren. Hier kost inklaren, als je dat bij de watersportwinkel bij de brug doet, niets. Er is ook geen liggeld. Geen wonder dat het in de baai van Marigot dus ook lekker druk is. Wij liggen relatief dicht bij de marina voor anker en er is constant van alles te zien en beleven. We zien Elsemieke en Roeland regelmatig alhoewel beide hard werken gedurende de week. Roeland heeft vaak nachtdiensten en onregelmatige werktijden.

Zo langzamerhand komen er ook steeds meer boten hier de baai in varen die wij eerder ontmoet hebben. Eergisteren uitermate gezellig geborreld bij Franse vrienden die wij in Las Palmas hebben leren kennen. Vanavond een glaasje drinken bij Zweedse vrienden die wij bij Guadeloupe hebben leren kennen en die gisteren de baai binnenkwamen.

Zagen overigens ook een Noorse boot (die wij ook al bij Guadeloupe gezien hadden) voorbij varen waar nog een stukje grootzeil ter hoogte van de 2^de zaling uit de mast stak. Ze hebben zo’n oprol zeil in de mast en ik vermoed dat het zaakje vast is gelopen waardoor er niet veel meer opzat dan het zeil langs de mast af te snijden. Dat is nu exact waarom ik dus nooit zo’n oprol-zeilsysteem zou willen hebben. Heb eerder al in Portimão iemand kunnen helpen waar het zaakje ook halverwege vast zat maar gelukkig met wat trekken en drukken boven in de mast loskwam.

Het ligt hier overigens barstens vol met van die grote catamarans. Het schijnt hier wel de ideale boot te zijn om tussen de eilanden te varen. Je hebt er veel ruimte op maar of het nu echt zeilt als je tegen de wind in moet??. Wij houden het maar bij onze Gwelan, zijn we heel tevreden mee.

Onze zonnepanelen doen het uitstekend en onze accu’s blijven keurig netjes vol. We hebben geen watermaker aan boord maar ruim voldoende voorraad om het een tijdje uit te houden. Daarna gaan we even langs de dieselpomp waar je ook water kan kopen voor 9 euro voor 300 liter. Dat is toch wel redelijk voordelig t.o.v het hebben van een watermaker aan boord waarvan de aanschafprijs een paar duizend euro is.

Zo berg je het bijbootje op voor de nacht. Kan die niet makkelijk “geleend” worden

Voor de rest, we komen aardig tot rust na de lange oversteek en daarna toch redelijk snel doorvaren naar St Maarten. Intussen wel onze plaats op de kant gereserveerd vanaf midden mei tot eind november (hurricane season hier) in Prickley Bay, Grenada. We vliegen op 15 mei naar NL. Dat was overigens nog wel een opgaaf om een beetje schappelijke vliegverbinding vanaf Grenada te vinden maar het is gelukt. Dus komende zomermaanden zijn we in Nederland. Oeps, krijgt het biologische ritme het weer voor z’n kiezen.