Åland
Nu ik dit zit te schrijven liggen we verwaait in Mariehamn, onze laatste stop in Åland.
Nadat Annelous en Frank met de Shearwater vroeg vertrokken waren uit Katanpää zijn wij iets later vertrokken op weg naar Inio via een andere weg door de archipelago. Het was wederom een schitterende dag maar geen wind. Het was ook een leuk tochtje met van alles te zien.
Rond 14.00 uur kwamen we aan in Inio. Het was er nog redelijk rustig, er kwamen wel een paar boten erbij maar niet zo druk als de vorige keer want het einde van het seizoen hier komt snel dichterbij. Er is nu een flow van Finse jachten richting Helsinki en een flow van Zweedse en andere buitenlandse boten richting Zweden. Van Inio de volgende dag naar Näsby, waren we ook al eerder geweest maar ook hier weer minder druk dan vorige keer. Even een dagje blijven liggen want van daar af zouden we westwaarts gaan en daar kwam nou net de wind vandaan. Geen straf want bij het haventje was ook een lekker doch eenvoudig restaurantjes met tafeltjes in de avondzon. Ook kwamen we hier weer vrienden (naar Nieuw Zeeland geëmigreerde Zweden) tegen die ook weer op weg waren richting Nävekvarn voor de winterberging. Eind augustus zien we elkaar daar weer. Het plan was om van Näsby naar Satungo te varen maar toen we daar aankwamen zag het er helemaal niet leuk uit en bovendien stond de toen al stevige wind verkeerd op de ligplaatsen. Het besluit was snel genomen om door te varen naar Mariehamn Oosthaven. Je moet dan wel weer slalommen tussen eilanden en over een groot soort van binnenmeer om uiteindelijk bij een brug uit te komen die voor ons open moest gaan. Draait op het hele uur en we misten hem net dus even een uurtje rondjes draaien voor de brug.
Op weg naar Mariehamn hadden we ook nog even ruzie met een veerpont die we heel dicht aan bakboord voorbijkwam terwijl aan de stuurboordzijde van ons een dikke ton voor ons in de weg lag en dat met steeds hardere wind. Het ging maar hield niet over. We liggen alweer 3 dagen in Mariehamn en hangen de toerist uit.
Het maritiem museum bekeken dat vrijwel geheel in het teken staat van de laatste grote windjammers die uiteindelijk het veld moesten ruimen voor de stoomvaart. De Pommern, een van de laatste windjammers (viermaster) ligt voor de deur van het museum. Het was een hard leven aan boord van die schepen en de bemanningen waren lang van huis. Met vracht (o.a. hout) naar Australië en daar wachten op lading (graan) en dan zo snel mogelijk via Kaap Hoorn terug naar Europa. Wie het eerste aankwam kon de beste prijs voor zijn lading bedingen. De snelste overtocht in die tijd was 84 dagen. Die VolvoOceanracers doen het aanzienlijk sneller. Er hingen in het museum ook een aantal boegbeelden van die windjammers. Een daarvan was het boegbeeld van de Dreadnought (later omgedoopt tot Monshulu). Dit was het laatste een grootste zeilschip van Gustaf Erikson. Het ligt nu in Philadelphia als restaurantschip. De naam Dreadnought was ook de naam van de boot van Marjoleins vader.
Op de tweede avond dat we in Mariehamn lagen klopte onze Zweedse buurman op onze boot met de vraag of wij bij hen aan boord wilde komen eten want hij had nogal veel gemaakt voor het diner. Het werd een reuze gezellige avond. We hebben in totaal 4 dagen in Marieham gelegen vanwege de harde wind uit de verkeerde richting dus konden wij niet achterblijven en hebben onze buren gevraagd om bij ons aan boord te komen eten maar aangezien de buurman in zijn vorige leven kok was geweest stelde. Marjolein stelde voor dat wij de ingrediënten zouden kopen en hij zou assisteren met koken. Wederom heerlijk gegeten en een gezellige avond. Nog steeds stond er een stevige wind maar die zou van zuidwest naar zuidoost gaan draaien vroeg in de ochtend. De harde wind (7 bft) hebbe we over ons heen gehad ook ‘snachts maar op tijd naar bed en vroeg op
Nu een dag verder
Vroeg op en op weg. Eerst moesten we een soort van fjord uitvaren (ongeveer 8 mijl) alvorens je richting Zweden kan oversteken. Er stonden nog wel golven van de dag ervoor maar de koers was halve wind (gemiddeld 15 knp) en dat ging als de brandweer. Om 12.00 uur kwamen we het scheren gebied van Zweden binnen varen en zijn doorgevaren naar Gräddö. Een relatief klein jachthaventje maar zeer beschut voor de wind van morgen. We liggen weer naast dezelfde buren als in Mariehamn.
Stay tuned