12 juni

Vanochtend opgestaan in de volle zon, in een windstil baaitje. Hoe mooi kan je het krijgen denk je dan maar elke keer is het weer een overtreffende trap. We lagen voor anker maar we wilden toch wel even de kant op. In plaats van het rubberbootje op te blazen zijn we anker op gegaan en naar de kant gevaren.

Weer wat nieuws, we proberen nl het hekanker. Je gooit dit uit op ongeveer 3 scheepslengte van de kant en vaart dan langzaam naar de kant. Voor vastknopen en achter strak trekken en je ligt.

Van de daar reeds aanwezige bemanningen kregen we allerlei adviezen over waar er verder leuke ankerplekken waren. De mannen waren zich aan het voorbereiden op een feest en om 10 uur al aan het bier dus het leek ons verstandig om te vertrekken voor het gebral echt zou beginnen.

Op advies zijn we naar een klein ankerbaaitje gevaren, Risseu, op 15 M afstand. Wederom bij binnenvaren de nodige aandacht voor de diepte maar alles ging goed.

We liggen nu met de neus bijna tegen een rots en weer aan een hekanker. Een pin in de rots geslagen om een landvast aan vast te maken en verder liggen we nog met 2 andere landvasten aan een boom en een kei geknoopt. Je hoort gewoon de stilte hier en omdat het zo lang licht blijft is het puur genieten. Morgen verder denken.