Het meest noordelijke punt bereikt
Weer een weekje verder
In Inio vonden we nog een klein museum. Het was van een privé verzamelaar die allerlei scheepsbenodigdheden had. We vielen van de ene verbazing in de anderen vooral toen hij op het laatst een garagedeur opende en er een prachtige VW kever uit 1951 tevoorschijn kwam.
Mijn vader had er ook zo een
Vanuit Inio zijn we weer teruggevaren naar Lappo want daar zou de Shearwater ook naartoe komen. Wij waren er om 12.00 uur en een uurtje later kwam de Shearwater aan. Aan het eind van de middag weer eens een wandeling gemaakt maar we werden overvallen door een regenbui. Dat is op zich niet zo erg maar na die bui werden we massaal aangevallen door muggen. Snel maar weer terug naar de boot om een plan de campagne te maken voor de komende dagen. Een Zweeds echtpaar was naast ons komen liggen. Toen hij aan wal wilde stappen bleef zijn voet achter iets hangen en viel hij overboord waarbij hij zijn scheenbeen lelijk bezeerde. Onze uitgebreide medicijndoos kwam goed van pas. Er zijn natuurlijk leukere manieren om kennis met elkaar te maken maar de daarop volgende dagen hebben we een aantal keren naast Mats en Lene gelegen. Altijd handig om van Finnen en Zweden te horen wat leuke plekjes zijn. De volgende dag naar Jurmo gevaren. Er zijn 2 eilanden die Jurmo heten, deze was de noordelijke van de 2. Een leuk tochtje ernaartoe, niet ver, 15 mijl. Er waren beperkte mogelijkheden voor ligplaatsen met voldoende diepgang. Aangezien wij er op tijd waren konden we nog kiezen. Mats en Lene kwamen weer naast ons liggen. Je ligt hier bijna altijd met de boeg van de boot aan de steiger en achter vast aan een ton die er voor de gelegenheid ligt. Als je aankomt varen haakt Marjolein eerst de haak aan de ton en geeft daarna de lijn aan mij die ik langzaam laat vieren tot we bij de steiger zijn. Daarna voor vastmaken en achter aantrekken en je ligt vast. Dwars op de wind aankomen is altijd weer even een dingetje maar de boegschroef assisteert bij het rechtdoor varen naar de steiger.
Jurmo op zich heeft niet veel te bieden anders dan de natuur om je heen en de rust. Het is hier echt prachtig om rond te varen. Van Jurmo de volgende dag door naar Katanpää.
“de Maas” vertegenwoordiging in Katanpää. Gwelan en Shearwater naast elkaar
Een prima verzorgd haventje en vanuit alle windrichtingen lig je er goed beschermd. Het eiland heeft een militaire geschiedenis en er staan nog altijd een aantal oude kanonnen. Zwaar geschut, bereik 20 km
Het is ook een gevangenis kolonie geweest waarvan de huisjes waar de gevangen in sliepen er nog staan. Het leven van de gevangenen was geen pretje, ze moesten namelijk stenen hakken die dan weer gebruikt werden voor wegenaanleg of fortificaties. Vanaf daar zijn we iets dieper de scheren ingedoken en wel naar Uusikaupunki (in het Zweeds Nystad). Het meest Noordelijke punt van onze reis (60 47.910N)
Binnenvaren in Uusikaupanki
Deze plaats is ontstaan vanuit een handelspost. Op 19 april 1617 heeft koning Gustaaf van Zweden het stadsrechten gegeven, daarom ook de Zweeds naam Nystad. Uusikaupunki, zoals de Finnen het blijven noemen, heeft ook een rijke geschiedenis met handel en scheepsbouw. Tegenwoordig is het een rustige stad met goede verbindingen naar bijvoorbeeld Turku, 80 km naar het zuidoosten.
Wij liggen hier recht tegenover een cafeetje met terras. Als we van boord willen meten we soms eerst wat stoelen verplaatsen om erdoor te kunnen.
Cafeetje aan de haven en wij met onze neus ertegenaan
Het is nog steeds prachtig weer, dus actie. Op het stadsplan hadden we gezien dat er een golfcourse was dus op de fiets en golfclubs in de tas op de rug daarnaartoe. Op een mooie doch redelijk vlakke baan hebben we met ons viertjes 9 holes gespeeld. Een heerlijke ontspanning. Daarna op de fiets weer terug naar boord. Vandaag, 25 juli, eerst maar eens de supermarkt bezocht. Onze voorraden waren wat laag dus moesten worden aangevuld. Er komt even een regenfrontje voorbij zeggen ze maar moeten het eerst nog maar zien. Nu is het nog droog. Plan gemaakt voor de komende dagen want Annelous en Frank moeten weer terug naar Duitsland waar de boot gaat overwinteren en voor eind augustus willen ze weer in NL zijn. Wij gaan van hieruit ook Zuidwaarts maar willen eerst Mariehamn nog even aandoen alvorens we oversteken naar Zweden. Wijzelf willen eind augustus weer in Nävekvarn zijn om daar de boot klaar te maken voor de winterberging en dan met onze auto weer terug te rijden naar NL. Maar eerst nog voldoende leuke dingen zien hier en straks in Zweden.
Dit zie je hier dus ook rond varen. Was wel een Engelsman die hier al 25 jaar met zijn boot lag
Stay tuned