Weer een stuk verder en Jolien aan boord
A Coruna is geen straf om daar te liggen. Je ligt midden in de stad op loop afstand van allerlei heerlijke eettentjes en een supermarkt. Aangezien we even de tijd hadden om op Jolien te wachten konden we de stad goed verkennen. Op dinsdag zijn we naar de Torre de Hercules gelopen. Dit is de oudste nog werkende vuurtoren ter wereld. De oudste is echter een rekbaar begrip maar oud is die wel. De Romeinen hebben deze toren als eerste gebouwd en de huidige staat nog steeds op de fundamenten van destijds. De vuurtoren staat op een landpuntje iets buiten de stad. Het is inmiddels een UNESCO werelderfgoed geworden. Er naar toe is al een hele wandeling, er op klimmen een stevige klim. Het uitzicht was natuurlijk prachtig, het was een mooie dag. Daarna via een andere weg weer teruggelopen en uiteindelijk op een terrasje dat verdiende biertje gedronken. Helaas schoof Marjolein iets te hard de tafel van zich af waardoor mijn biertje ging vliegen, precies richting een echtpaar dat voor ons zat. Bleken ook nog eens Hollanders te zijn dus zijn we maar met z’n 4tjes verder aan de drank gegaan.
Torre de Hercules bij A Coruna
3 augustus
Rustig aangedaan die dag. De watertanken en de diesel tank weer gevuld en boodschappen gedaan. Jolien had in eerste instantie veel vertraging op Schiphol en miste daarna in Madrid de aansluiting naar Vigo vanwaar zij met de trein naar A Coruna zou komen. Grote verrassing, zij werd overgeboekt op een directe vlucht naar A Coruna waar we haar uiteindelijk op het geplande uur van de bushalte op konden halen. Daarna heerlijk gegeten bij een Portugees in de stad met z’n drietjes. Gezellig hoor.
4 augustus
Vroeg samen met Jolien de boot vol gehangen met slingers en Marjolein toe gezongen voor haar 60ste verjaardag. Jolien had ook nog veel post van moeders, familie en vrienden mee genomen dus het was een feest. Wat het weer betreft viel Jolien niet met haar neus in de boter. Het regende, er stond een rare wind en de golven kwamen van alle kanten. We hebben toch maar door gezet want ze voorspellen nog steeds een harde wind over een paar dagen. Na 50 mijl kwamen we aan in Muxia en intussen was ook de zon gaan schijnen. Weer zo’n haven die voor 25% gevuld was met alleen maar buitenlandse boten. Muxia zelf was ook niet veel. Wel gezellig gegeten maar we gaan Marjoleins verjaardag nog een keer over vieren met een beter etentje.
Cabo Finistere
5 augustus
Met zon op gestaan. Ontbijtje genoten en daarna even boodschappen gedaan. Daarna vertrokken. Er stond eindelijk weer eens weer wat druk in de wind. Eerst halve wind daarna de fok op de boom. Het begon steeds meer door te waaien met uiteindelijk 23 knp op de klok. We werden opgelopen door een Nederlandse X412. Na Kaap Finistère gerond te hebben zijn we bakboord uit gegaan richting een ankerplek. Die vonden we bij een prachtig strandje. De ankergrond was echter niet ideaal. Stenige ondergrond en veel wier. We hoorden constant de ankerketting over de rotsen gaan. Ook veel vliegen maar Jolien was uitermate handig met zo’n vliegenracket. Alle hooren ook weer n gebruik genomen Wel een beetje onrustig geslapen.
De bemanning
6 augustus
Zoals gezegd onrustig geslapen maar we lagen nog op ons plekje. Stralende dag. Onze ankerplek had wel last van valwinden die over de berg naar beneden ploften. Bij wegvaren besloten om 2 reven in het grootzeil te zetten. Zo gezegd zo gedaan. Het zeil er op en binnen 1 mijl gingen we van 30 knp wind naar 2 knp. Daar sta je dan in je goeie goed zal ik maar zeggen. Dus de motor maar weer aan, de reven er uit. Op een gegeven moment weer voldoende wind en daar gingen we weer met 7 knp snelheid. Gaat lekker denk je dan en ineens 0,0 wind. Raar hoor hier met al die bergen. Na een uurtje kwam de wind weer nu uit het oosten. Daarna heerlijk de Ria in gekruist naar Portosin, waar we nu liggen. Snikheet toen we er aan kwamen dus snel alle zonneschermen er op gezet en vervolgens zo min mogelijk bewegen. Vanavond weer eens kijken of we ergens lekker kunnen gaan eten. Het kost hier niet veel voor een goede maaltijd.
Morgen de volgende Ria in. Ze voorspellen wel een stevige bries (7 bft) uit het Noorden, wij moeten naar het zuiden dus dat komt goed uit.
7 augustus
het lukte gisterenavond niet om dit verhaal nog even te plaatsen. Ook vanochtend wilde het niet echt lukken dus nu maar even door geschreven. Gisterenavond bij een visrestaurant gegeten. We konden niet alles ontcijferen wat er op de kaart stond maar uiteindelijk stond onze tafel wel vol met een bord met een soort van gegrilde sardientjes, een bord met van die “scheermessen” die erg lekker bleken en een groet salade. Dat met een heerlijk fles wijn en alles voor weinig geld.
Vannacht gierde de wind door het want. Ook vanochtend, het klopte met de voorspelling dat het 25 knp zou waaien met uitschieters naar 30. Vanaf het terras van het clubhuis zag het er echter vriendelijk uit dus besloten om te vertrekken na eerst nog even lekker een douche te hebben genomen. Bij uitvaren toch besloten geen reven er in te zetten want het ging toch eerst voor de wind. 1 Mijl verderop was het alweer helemaal gedaan met de wind. Motor aan. Iets verderop weer wind. Motor uit. Na 15 minuten toch maar weer de motor aan. Uiteindelijk 4 uur gemotord en wind vanuit alle windstreken gehad. So much for a weatherforecast. Bij aankomst eerst bij het strand voor anker gegaan en gaan zwemmen. Water was koud maar na even flink ademhalen ben je door. De waterlijn is weer schoon.
Liggen nu in RIBEIRO in de Ria de Arousa. Eerst even eten en dan nog even op verkenning.
Tot zover