Weer op weg
In het vorige verslag schreef ik dat we dat we in afwachting waren van de nieuwe turbo. Welnu, deze is op donderdag om 14.00 uur door DHL opgehaald in Ridderkerk en op vrijdag om 15.58 uur afgeleverd in Vastervik. Helaas 2 minuten voor sluitingstijd van het bedrijf dat deze turbo zou installeren en vervolgens was het weekend. Intussen waren we wel van de marina naar de werkplaats gesleept want we mochten de motor absoluut niet gebruiken.
Wauw ons geduld werd dus weer even op de proef gesteld. Intussen zijn we die vrijdag op onze vouwfietsjes geklommen met onze golfclubs op onze rug en hebben we 9 holes gespeeld op een prachtige baan. Ik heb mij laten vertellen dat er mensen zijn die vanuit Stockholm komen rijden om hier te spelen. De green fee was ook zeer vriendelijk nl 28 euro voor 9 holes en dat voor zo’n prachtige baan.
Deze beauty lag naast ons. 105 jaar oud
En toen kwam deze ook nog even naast ons liggen. Hebben heb schip niet alleen van buiten maar ook van binnen mogen bewonderen. 125 jaar oud, 26 meter lang. Je moet wel een echte liefhebber zijn om dit in de vaart te houden
Het weekend zijn we ook doorgekomen en op maandag ochtend om 0800 uur stond de monteur voor onze neus. Dat was een beetje vroeg voor ons want we hadden 0930 afgesproken met zijn chef. Niet getreurd en snel aan de slag om het vrij te maken zodat de monteur makkelijk bij de motor kon. Hij is de hele dag bezig geweest maar uiteindelijk zat alles er in en op zijn plaats.
De oude turbo. Naar de schroothoop
Toen de motor gestart maar er kwam geen koelwater uit de uitlaat. Dat hoort wel. Wat bleek, de impellor was helemaal naar de vaantjes .
De oude impellor rechtsonder en de nieuwe daarboven. Zoek de zeven verschillen
Deze zorgt ervoor dat er zeewater in de motor komt om deze via een warmtewisselaar te koelen. Hoe dit nu kon was geen verklaring voor. Dus toen ook maar weer een nieuwe impellor erin. De dag was voorbij dus de volgende dag een proefvaart gemaakt en alles werkte naar behoren. Toen wij deze boot kochten kwam er altijd een beetje rook uit de uitlaat. Nu helemaal niet meer dus het euvel zat dus echt in de uitgesleten turbo.
Intussen waren Felix en Yolanda met hun Anemarijn ook in Vastervik gekomen. Heel gezellig mee geborreld en de volgende dag ook koffie mee gedronken. Zij zijn ook langzaam op weg richting Kiel. Wellicht komen we ze nog wel ergens tegen.
Wij zijn vandaag van Vastervik naar Figgeholm gevaren. Hier waren we in 2015 ook al geweest. Het is voor ins zo’n beetje het einde van de scheren. Vanaf hier wordt de kustlijn heel anders. Geen smalle doorgangetjes tussen rotsen door maar meer open zee. Nu maar hopen dat het weer een beetje meewerkt in onze tocht naar het zuidpuntje van Zweden. Morgen gaan we richting Kalmar op ongeveer 40 mijl van hier.