Verwaaid op Sint Maarten met uitzicht op botensloop
We waren even uit de lucht. We liggen op St Maarten precies tussen het Franse en het Nederlandse deel en van beide kanten hebben we slechte verbindingen. Nu liggen we weer in Marigot Bay en hebben goede verbinding en even de mogelijkheid het zaakje bij te werken
Er stond op de ankerplaats bij Gustavia, St Barth, een dermate vervelende swell dat we besloten om niet 2 nachten te blijven maar direct de volgende dag te vertrekken. Wel nog even door Gustavia gelopen. Veel schade zagen we niet meer. St Barth is ook een relatief rijk eiland dus er is veel gedaan om in ieder geval weer klaar te zijn voor het toeristen seizoen. Dat is dan ook gelukt.
Van St Barth naar St Maarten is maar 25 mijl en in 4 uur kwamen we aan in de baai van Marigot. Toen we langs de kust van de Franse kant zeilden konden we de verwoestingen die door orkaan Irma aangericht waren reeds zien. Anse Marcel, voorheen een idyllische baaitje met een hotel was vrijwel volledig weggevaagd. Een baai verder, Gran Casse, het zelfde beeld. Palmbomen zonder kruin, hele strandrestaurants volledig weg en huizen zonder daken. In Marigot baai aangekomen wederom hetzelfde beeld. Toen orkaan Irma over St Maarten trok zaten wij in Nederland. Onze dochter en schoonzoon woonden en werkten op dat moment op St Maarten. De beelden die wij kregen over de schade aangevuld met wat onze dochter ons vertelde deed bij ons een beeld ontwikkelen over wat ons te wachten stond als we hier zouden aankomen. Wel, we kunnen jullie zeggen dat de werkelijkheid velen malen erger is.
Dit waren mooie hotels
De opbouw is weliswaar aan de gang, met name aan de Nederlandse kant. Maar er moet nog vreselijk veel gedaan worden. In de lagoon waar wij nu liggen wemelt het van de gezonken jachten. Ook een paar van die superjachten liggen nog steeds half gezonken aan de Nederlandse kant van de lagoon. De vraag is wie voor de kosten gaat opdraaien om dat allemaal op te ruimen. Het heeft ook weinig prioriteit zo te zien. Verder huizen en hotels zonder ramen en daken en schepen op het strand. Dus met het toerisme is het slecht gesteld. KLM vloog vorig jaar elke dag op St Maarten, net zoals TUI en Air France. Tui en Air France vliegen helemaal niet meer en KLM nog 2x per week.
Aangezien de weersvoorspelling harde wind aangaf voor de volgende dagen hebben we meteen maar besloten door de brug de lagoon in te gaan.
Het brugwachtershuisje was ook weg gewaaid. Nu open lucht bediening
Marigot baai kan erg onprettig zijn bij harde wind waarbij er een noordelijk element in zit. Er loopt dan een swell met brekende golven de baai in. De Lagoon is erg ondiep dus met onze 2,10 m diepgang was het net aan in het vaargeultje. Vrienden die wij vorig jaar voor het laatst zagen lagen er al en we gingen bij hun in de buurt voor anker. Net toen de haak er in lag stond de kajuit vol rook!!. Je schrikt je te barsten want brand aan boord is het laatste wat je wil hebben. Gelukkig bleek dat niet het geval en was het een gescheurde uitlaatslang vlak achter de motor. Niet alleen uitlaatrook maar ook koelwater stroomt dan in de boot. We waren erg druk daarmee bezig toen we ontdekten dat ons anker begon te krabben. Gelukkig zagen andere dat ook en van alle kanten kwamen dinghy’s ter assistentie. Een Nederlander die hier al jaren ligt met zijn boot heeft een aantal moorings waar aan wij nu liggen. Daarna door René en Angelique liefdevol opgevangen voor een borrel. Dat probleem met die uitlaat kon wel een nachtje wachten (wel even de buitenkraan van het koelwater dicht gedraaid). Volgende dag met veel moeite de oude, lekke slang (diameter 7,5 cm) er uit kunnen krijgen. Je kon er ook vrijwel onmogelijk bij de slangklemmen komen en het zat lekker vast. Zat er waarschijnlijk al 30 jaar in want een haakse slijptol moest er aan te pas komen.
De boosdoener
Er zit weer een nieuwe slang in en het ziet er weer spik en span uit. En dan denk je dat je alles gehad hebt maar dan blijkt dat het ankerlicht en het driekleurentoplicht het niet meer doen. Weer een klus. Ik word nog eens een techneut!! En wanneer houdt dat klussen nu eens op ?? Inmiddels ontdekt dat er ergens kortsluiting moet zitten in de kabel naar het toplicht in de mast. Ben er nog niet helemaal uit hoe ik dat kan repareren anders dan een nieuwe kabel door de mast trekken. Voorlopig maar even met een mobiel ankerlicht (LED) werken, vastgeknoopt aan het achterstag en wat betreft navigatielichten het rood/groen op de neus met een wit heklicht.
Hieronder een aantal beelden van gesneuvelde jachten in de lagoon
Inmiddels is de harde wind die voorspeld was ook aangekomen. Het giert hier door het want (30 knp+ in de lagoon!!) maar we liggen lekker safe aan de mooring en er loopt hier geen swell. In buien hebben wij max 38 knp wind gemeten maar jachten vlakbij ons spraken van 45 tot 48 knp. Af en toe heel dapper, in die harde wind, in onze dinghy naar de Nederlandse of Franse kant gevaren. Helemaal droog blijf je dan niet maar ach ja, drogen doe je weer snel hier. De harde wind bleef nog tot woensdag staan. Het weer is behoorlijk van de leg overigens. De harde winden en het onstabiele weer met veel regen horen normaal rond Kerstmis hier te zijn. Er valt ongeveer 50 % meer regen dan normaal voor deze tijd. Als je goed naar de weerkaarten van de Atlantic kijkt zie je ook daar vol op depressies. Global warming??
Einde van de week ziet er redelijk goed uit om naar de BVI’s te varen, weer een nacht-tochtje (85 mijl) om zo met daglicht aan te komen. Wel hier nog even boodschappen doen want men zegt dat de BVI’s schreeuwend duur zijn.
Tot zover. Kijken hoe de verbindingen in de BVI’s zijn.
PS Net vanuit de lagoon via de brug van Simpson Bay rond gevaren naar Marigot Bay. Prachtig turquoise water en rondom ons veel vlinders.
Gaan vanmiddag de Super U weer even leeg kopen. Prima spullen daar in overvloed