18 juli

Om vanuit Cherbourg naar Cap de la Hague te komen moesten we eerst een stuk recht in de wind van ongeveer 10 mijl. Op zich niet zo erg maar als je daarna, na Cap de la Hague nog 75 mijl varen moet is dat vermoeiend. Dus zijn we naar een heel klein inhammetje gevaren vlak bij Cap de la Hague, Omonville heet het.

Dit was op woensdag 15 juli ’s middags. Toen we er aankwamen lag daar de Flyer al aan een mooring. Wij zijn er vlak achter aan een mooring gaan liggen. Een paar uurtjes later kwam er ook een Franse boot achter ons waarmee wij in Le Havre reeds hadden kennis gemaakt.

De volgende ochtend alle 3 op hetzelfde moment (07.30 uur)vertrokken om bij slack door de races van Alderney heen te gaan. Achter ons kwam een hele stroom jachten komende vanuit Cherbourg om ook door de races te gaan. Zij hadden er al 2 uur varen opzitten. (lees: stuiteren want er stond een vervelende golfslag). Toen we in de buurt van Guersey kwamen werden we opgeroepen door de Guernsey Coastguard met de vraag wat onze bedoelingen waren. We hebben ze gerustgesteld met de mededeling dat we op weg waren naar Lezardrieux. De Kanaaleilanden zitten allemaal nog op slot en je mag er niet binnenkomen of voor anker gaan. Je wordt gewoon weggestuurd. Helaas zat er weinig druk in de wind dus om de gang er in te houden veel de motor er bij gehouden om toch nog bij daglicht aan te komen.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Gelukkig de laatste 2 uur lekker kunnen zeilen. De hele dag de Flyer in zicht gehouden. Het is een Dehler 39, een snel schip, Zij gaan een rondje Atlantic varen. Zij hebben vrijwel het hele stuk kunnen zeilen. Onze Gwelan is bij minder dan 10 knp wind niet echt vooruit te branden. Bij veel wind is ze echter comfortabeler in zeegang dan zo’n Dehler. Om 20,30 uur lagen we vast in Lezardrieux, Bretagne. Op vrijdag was het marktdag daar, heerlijk Franse bedoening met life muziek. In de middag hadden we het plan om bij Ile de Brehat voor anker te gaan. Daar aangekomen zag de ankerplaats er zeer onrustig uit met langs scheurende ferries en speedboten. Er stond ook een straffe bries die ook nog eens de baai in blies. Dus toch maar omgedraaid en iets de rivier op aan een mooring vastgeknoopt. Aan weerszijde van de rivier prachtige Bretonse huizen.

Nog een verhaal: de gasfles was leeg! Geen probleem, de oude loskoppelen en een nieuwe aankoppelen. Maar dit keer ging het dus anders want er kwam nauwelijks een gasvlammetje uit het fornuis. Ergens was er iets met de druk van het gas aan de hand. Als ik het gasflesje schudde dan was er wel voldoende gasdruk maar als je de gasfles weer terugzette in de gasbun dan was het feest weer voorbij. Om warm eten op ons bordje te krijgen is het echter geen optie om met de gasfles als ware het een sambabal de hele tijd te gaan zitten schudden. Dus maar een nieuwe drukregelaar gekocht. (duur dingetje overigens) bij het installeren kwam ik er achter dat het verloopstukje op de gasfles ook niet paste dus weer terug naar de winkel voor een ander verloopstukje ( ook weer een duur dingetje voor iets kleins). Maar het resultaat was er en we kunnen de eitjes weer koken. Hoorden een uitspraak: zeilen is een goedkope manier om je verplaatsen, maar waar een heleboel geld in gaat zitten

We hebben goed na zitten denken over de verdere plannen. Ons initiële plan was om naar Pornichet te varen, daar waar we gewoond hebben. Maar door het tegenzittende weer zijn we behoorlijk achteruit op het schema te gekomen. Als we doorjakkeren kunnen we er komen maar dan moeten we, daar aangekomen direct weer omdraaien om weer naar huis te gaan en dat is toch ook weer niet de bedoeling. Daarbij speelt op de achtergrond ook de situatie rond Covid 19. Als de Fransen ineens zouden besluiten om alles weer op slot te doen dan zitten we in Zuid Bretagne verkeerd. Dus, de plannen zijn omgegooid. We gaan heel rustig de Noordkant van Bretagne verkennen en daarna weer om de punt bij Cherbourg de Noordkant van Normandië. Niet getreurd, dit plan is ook mooi en geeft iets meer rust.

stay tuned