Donderdag (Koningsdag)

Aangezien wij het enige Nederlandse schip in Bequia waren viel er weinig gezamenlijk te vieren maar “s avonds hebben we er een borrel op de Koning gedronken.

In Bequia uitgeklaard van de Grenadines (St Vincent gedeelte) en daarna heerlijk gezeild terug naar Union Island maar dan naar de west kant van het eiland naar Chatham Bay. Dat is een mooie ronde baai.

Chatham Bay. De jachten links in beeld liggen aan de noord kant van de baai.

Toen wij er aan kwamen lagen er 10 jachten, allemaal zo’n beetje aan de noord kant van de baai. Zo stond het ook beschreven in de Doyle Pilot. Daar kon je het beste liggen dus hebben we dat ook gedaan. Echter, ook hier weer, net als bij vele andere eilanden, zijn er enorme valwinden en wind draaiingen. We lagen nog niet voor anker of het feest begon al. Eerst lig je met de neus van de boot richting strand, een paar minuten later precies omgekeerd en daar tussen door enorme windstoten. Onder deze omstandigheden heeft het anker ook de grootste moeite om de boot op zijn plaats te houden. Ook de ankerketting kreeg behoorlijk op z’n donder. Aan de zuidkant van de baai had ik al een tijdje zitten kijken naar 2 jachten die daar rustig voor anker lagen en niet constant draaiden. Dus wij anker op en daar naar toe gevaren en voor anker gegaan. Een heerlijke rustige avond en nacht gehad.

Vrijdag

Van Union Island naar Carriacou gevaren. Dit is een eiland behorende tot de Grenadines maar juridisch onder Grenada valt. Het was maar een stukje van 10 mijl maar we zijn toch maar op tijd vertrokken omdat we wel binnen openingsuren van customs en immigration wilde inklaren. Anders moet je een stevige overtime fee betalen (net zoals in het weekend inklaren). Om 12.00 uur waren we in Tyrrel Bay, Carriacou. En tot onze verassing lag daar de La Quinta van onze Australische vrienden Terry en Janet. Wij zijn die voor het eerst tegen gekomen in Mindelo, Kaap Verden en zijn tegelijk aan de oversteek begonnen destijds. En leuk en hartelijk weerzien.

Plannen maken met Terry en Janet. Hun boot gaat ook op de kant in Grenada tot december.

Ook liggen hier nog 4 andere Nederlandse schepen, de Bojangles (zonder mast, overboord gegaan op weg naar Suriname), de Bluenose (zonder giek, ook gebroken onderweg naar Suriname), de Rapsody (een Breehorn 37) en de Zanzibar (een Lagoon catamaran). Zij trekken al lange tijd met elkaar op.

Toen we wilden inklaren was de customs man zelf even aan het lunchen dus dat zijn wij toen ook maar gaan doen in een gezellige restaurant aan de baai.

Zaterdag

Een ligdag en rustig aan gedaan. In de middag samen met Terry en Janet een strandwandeling gemaakt en op de terugweg nog wat supermarktjes aan gedaan voor nog wat kleine dingen. We zijn de voorraden aan boord aan het opeten maar soms heb je toch nog wat nodig. Supermarkt is overigens wel een heel groot woord voor wat in werkelijkheid is. Je kan er echt niet alles krijgen maar soms wel het onverwachtte zoals blikjes V8 groentesap. Nergens eerder hier in dit gebied gezien.

Morgen naar Grenada, het laatste eiland van dit deel van onze reis. Daar over later meer