Even thuis
Toen we de motor wilde starten in de baai van Ringsön gebeurde er alweer helemaal niks. Dit was al de vierde keer dat dit ons overkwam. Maar als we de hoofdschakelaar van de startmotor aan en uit zette startte de motor wel. Het moest dus iets zijn in de doorvoer van stroom maar waar. Uiteindelijk vonden we een blijkbaar losgetrilde moer op een kabel die naar de hoofdschakelaar ging. Deze vastgezet (en ook even alle andere moeren nagekeken of die vastzaten) en de motor start het sindsdien weer normaal.
Ringsön baai
Maar goed, van Ringsön baai doorgevaren tussen allerlei eilandjes en rotsen en na 11 mijl vastgeknoopt aan een steiger van een Gasthamn. In principe mag je als buitenlander alleen maar aanmeren in een Gasthamn en die staan ook als zodanig aangegeven, een groot rond blauw bord met een geel anker er op getekend. Deze steiger had niks en ook geen achterland. Er was wel een restaurant en een winkeltje waar je prima verse broodjes kon kopen. We hoefden ook geen liggeld te betalen. Na een uurtje kwam er een Nederlands jacht voor ons liggen. Zij gaan ook naar Nävekvarn de winterberging in zo bleek.
De volgende dag doorgevaren naar Nyköping. Je moet dan door een gegraven en op diepte gehouden redelijk smalle vaargeul van ongeveer 5 mijl varen. Links en rechts van die vaargeul is het maar 1 meter diep. Nyköping is een zeer oude stad en voormalig hoofdstad van Zweden.
het fort midden in Nyköping
Er was wind op komst dus zijn maar een dagje blijven liggen. Die wind kwam ook en het poeierde behoorlijk. Ook stevige buien met onweer kregen we over ons heen. Van de Marina tot in het stadje was niet ver. Hebben dus ook maar weer even de supermarkt geplunderd. Er kwamen zo af en toe van die powerboats binnen varen met een geweldige herrie van de motoren. Blijkbaar hadden ze een soort van reünie want het waren er best wel veel. (maar we hadden nog niet alles gezien/gehoord). De volgende dag op ons gemakje vertrokken, nu naar Arkösund. Bij vertrek kwamen een hele serie van die powerboats op volle kracht langs ons scheuren. Wij hadden een prachtige zeiltocht. In het begin een rustige wind die langzaam ietsje sterker werd. Toen wij ter hoogte van Oxelosund kwamen was het ineens kermis want die powerboats (nu waren er veel meer) kwamen vol gas op ons afstormen. Wij stuurden aan op een kardinaal boei waar wij toch echt omheen moesten maar die powerboats blijkbaar ook maar dan als tegenligger. Horen en zien verging ons want die krengen kwamen op nog geen 10 meter van ons om die boei heen scheuren. We hebben het gelukkig zonder schrammen overleefd maar het was wel indrukwekkend. Wat de lol ervan is is ons niet duidelijk geworden. De enige die blij hiervan wordt is de pompeigenaar want die boten zullen wel een paar litertjes (in het kwadraat) gebruiken.
Trösa bij nacht
De tocht naar Arkösund was heerlijk zeilen. Vol tuig halve wind en constant bootsnelheid van 7+ knoop op de teller. Het was overigens wel druk op het water, veel zeilschepen. In Arkösund waren we al eerder geweest. Toen was het nog redelijk rustig. Nu lag de haven bomvol.
We vonden dat we nu wel lang genoeg rondgevaren hadden en hebben toen de steven maar naar Nävekvarn gericht. Daar zouden we de boot voor een poosje achterlaten en met de auto van iemand die zelf met zijn boot naar Nederland onderweg was terugrijden naar Nederland. Nu ik dit schrijf zijn wij in Nederland aangekomen en de auto afgeleverd in Amsterdam. De hele rit van Nävekvarn naar NL is ongeveer 1500 km dus hebben we dat in 2 etappes gedaan. We zijn blijven logeren bij onze goede vrienden Gijs en Merete die een zomerhuis hebben ten noorden van Kopenhagen. Op de 2de dag was het snikheet buiten de auto, de buiten-thermometer tikte ter hoogte van Hamburg even 42 graden aan, maar wij zaten heerlijk binnen met de airco op 19 graden.
We blijven in NL in afwachting van de bevalling van onze dochter Jolien ergens rond 1 augustus (uitgerekende datum). Daarna gaan wij weer terug naar de boot om nog even wat te varen tot de boot in Nävekvarn de winterberging in gaat.
Even dus geen blogs dat gaan we weer doen als we weer aan het varen zijn