We liggen nog steeds op schema om begin juni te “vertrekken”. We worden dus “vertrekkers” zoals dat heet onder zeilers.

Hieronder is het artikel dat ik voor het Maasnieuws onlangs geschreven heb

In grote lijnen ziet ons reisplan er voor het eerste half jaar als volgt uit: Via de Belgische en Franse kust naar Zuid Bretagne (Pornichet/La Baule). Wij hebben daar enkele jaren gewoond. Daarna via La Rochelle richting Spaanse Noordkust. In Portugal maken we een stop van een maand en keren even terug naar Nederland voor het huwelijk van onze oudste dochter. Daarna naar de Canarisch eilanden, al dan niet via Madeira of Marokko. Eind november richting de Kaap Verdische eilanden om vervolgens over te steken naar Suriname. Als alles dus volgens plan verloopt vieren we de jaarwisseling in Paramaribo. Maar ‘plannen worden bij eb in het zand geschreven’ dus ……..

Dat zo’n reis toch wel een gedegen voorbereiding vergt moge duidelijk zijn. Al een aantal jaren volg ik de blogverhalen van ‘vertrekkers’ (zo ook die van Pim en Hanneke Tiddens met hun Nelly Rose). Je kan vreselijk veel leren van deze verhalen en vermeldingen van hun bootuitrusting etc. Ook de bereidheid tot delen van informatie wanneer ik direct contact opnam met vertrekkers is enorm.

Ons plan om zo’n reis te gaan maken is ongeveer 6 jaar geleden ontstaan en het begint dan met de keuze van een schip. Wij hadden destijds een Dehler 34 en vonden deze niet geschikt voor zo’n reis. We hadden 3 basis voorwaarden. Als eerste, stahoogte binnen (hadden we niet op de Dehler), ten tweede een roer aan een scheg ( je wilt toch niet dat het roer er scheef onder hangt als je ergens een boomstam tegenkomt) en ten derde een stagfok voor als het echt begint te poeieren. De keuze viel uiteindelijk op een Koopmans ontwerp (D. Koopmans is zelf een aantal malen de wereld rondgezeild dus weet wel wat voor bootje hij hiervoor moest tekenen).

Het is een Victoire 1200 geworden die wij in 2010 gekocht hebben. De boot is gebouwd in 1986. We hadden nog zo tegen elkaar gezegd: ‘eerst de Dehler verkopen en dan een andere boot kopen’. U raadt het al: toen hadden we ineens 2 schepen. Gelukkig de Dehler vrij snel daarna verkocht.

Vanaf dat moment begon voor ons eigenlijk de echte voorbereiding. Na een aantal tochten naar Frankrijk, Engeland en vorige zomer een lange vakantie naar de oostkust Zweden (waarover we in een eerder Maasnieuws geschreven hebben) was het duidelijk wat we nodig hadden en wilden veranderen voor onze reis.

Allereerst de zeilvoering. Eerder al een nieuwe HA fok gekocht maar ook een heel makkelijk wegneembare stagfok. Recent een parasailor (een soort spinnaker met “doorgeefluik”) aangeschaft na vele enthousiaste verhalen er over gelezen te hebben.

Energievoorziening. Dit is drieledig, nl energie opwekken, het opslaan maar ook het gebruik terug dringen want energie is een schaars artikel. Alle verlichting aan boord is nu LED (ook de navigatieverlichting). De luchtgekoelde compressor van de koelkast is vervangen door een watergekoelde (scheelt ½ in energieverbruik en ook geen warmtebron binnen) en er is een Hydrovane windvaan stuurinrichting achter op de spiegel geplaatst. ( we hebben ook een autopilot van Raymarine ). Voor de opslag van energie hebben 4 nieuwe AGM accu’s aangeschaft. De oude (7 jaar oud) waren nog wel goed maar aangezien we voor langere tijd weg zijn hebben we ze toch maar preventief vervangen. Voor energie opwekken hebben buiten een zware dynamo op de motor, 2 x 125 W zonnepanelen op de bimini liggen en een Watt&Sea sleepgenerator op de spiegel gemonteerd.

De gasbun is vergroot. Er konden voorheen slecht van die kleine (2,5 kg) campinggasflesjes in. Nu kan er een 7.5 kg fles in. Het was een hele klus want toen onze boot gebouwd werd waren ze nog niet zo scherp op de veiligheid met gas.

Comfort: De kastjes boven het kombuis waren zo gemaakt door de vorige eigenaar dat als je ze opende, zeilende onder helling over stuurboord, je grote kans liep de borden achter je terug te vinden. Dat moest dus anders. Na wat puzzelwerk heeft Mike Nyman prachtige kastjes gemaakt waar nu de borden niet meer om je oren vliegen, de kopjes op hun plaats blijven en de borrelglaasjes heel blijven. Om de warmte te lijf te gaan zijn er verder op strategische plaatsen ventilators aangebracht. Een bimini is zeker in de tropen noodzakelijk. Verder hebben we van bimini tot mast een zonnescherm en voor de mast een zonnescherm wat tevens dienst kan doen om regenwater op te vangen. Over het voorste luik kunnen we een windvanger plaatsen. We hebben besloten na veel wikken en wegen geen watermaker te plaatsen. Hoor/lees dat er veel problemen mee zijn, ze energie vreten en ik zou ook niet weten waar ik dat ding zou moeten verstoppen.

Veiligheid: ik heb de lijst van de ARC m.b.t veiligheid er maar naast gehouden alhoewel we niet met de ARC mee gaan. AIS B en radar.Het reddingsvlot is 2 jaar oud en opnieuw gekeurd, reddingsvesten voor 6 personen (275N) aan boord. Nieuwe EPIRB. Raymarine MOB installatie maar daarbij ook nog 2 x personal AIS bakens. Een SeaBrake sleepanker aangeschaft. Dit kan ook dienst doen tegen schommelen als je voor anker ligt. Vuurpijlen voorraad ge-updated. ROCNA anker en 70 m ketting. Wegneembare tralies voor de 2 luiken en ook voor de ingang naar de kajuit laten maken. Zo kunnen we de luiken en ingang openlaten en kan de wind door de boot blazen als we de wal op gaan maar eventueel ook lieden tegenhouden die kwadere bedoelingen hebben.

Communicatie: we hebben geen SSB zender/ontvanger aan boord. Je moet daar allerlei examens voor doen om het zendamateur certificaat te krijgen. We hebben daarom een satelliet-telefoon (Iridium) aangeschaft met een apart kastje waardoor we mails en weerberichten kunnen ontvangen. Het comprimeert de berichten waardoor de verbindingstijd (want dat is duur) tot een minimum beperkt wordt

Er zal nog wel wat bijkomen voordat we vertrekken. De waterlijn moet ook nog een paar cm omhoog want je sjouwt behoorlijk wat mee.

Pouwel en Marjolein