Beaufort, North Carolina
Prachtige oude huizen in Beaufort
We hadden een auto gehuurd om niet alleen boodschappen te kunnen doen maar ook naar Kennedy Space Center (KSC) te kunnen gaan. Dat ligt op Cape Canaveral en is tegelijkertijd ook een groot natuurpark. Je moet het zo zien, KSC is de eigenaar van het hele grote gebied en verhuurt launchpads en gebouwen aan bedrijven die raketten afschieten zoals NASA, Spacex etc. Net zoiets als Schiphol NV die slots aan KLM en vele andere vliegmaatschappijen verhuurt. We waren, op aanraden van kenners, er redelijk vroeg. Eerst een bus-tour met gids over het immense gebied gemaakt.
Lonesome cowboy in space
Cape Canaveral heeft een bijzonder bewoner nl de alligator, daar zijn er daar duizenden van. Tijdens de bustour hebben we er behoorlijk wat gezien. Je moet er niet zomaar verdwalen of bij schemer een leuk wandelingetje maken want je komt niet terug. Blijkbaar moeten de mensen die op Cape Canaveral werken, als ze na het werk weer naar hun auto lopen eerst even er onder kijken of daar niet zo’n vriend lekker in de schaduw ligt. Het is natuurlijk America first voor en achter maar daar moet je dan maar een beetje doorheen kijken. Aan het einde van de bus-tour kwamen we in een grote hal waar een Saturnus raket die de Apollo capsules naar de maan schoot lag. Die raket is een immens ding en lag horizontaal. Dat is dan een eindje lopen van de staart naar de kop. Die astronauten zaten echt krap in zo’n capsule.
Alles is groot. Hier de Saturnus raket met Apollo capsule
Daarna een Space-shuttle bekeken die in een speciale expositie hal stond. Al met al toch wel een indrukwekkend bezoek. Nu wil de NASA met bemande vluchten naar Mars, daar zijn ze al hard mee bezig. Ook Spacex van Elon Musk (die man van Tesla) is daar hard mee bezig en heeft eigen launch-pads en gebouwen geleased van KSC.
Echt groter dan je denkt
Na nog even een geweldige hoosbui over ons heen gekregen zijn we weer terug naar onze dobber.
In America is alles groot en in overvloed en toch hoor je de Amerikanen vaak klagen. Alles is groot hier, de auto’s, de super markten, de porties eten in de restaurants zelfs de mensen zijn volumineus (zachtjes uitgedrukt). Zelfs de regen en onweersbuien zijn hier groots. Als het onweert dan is meteen ook stevig en als het regent zijn het geen miezerbuitjes. Ach we wennen er wel aan.
Het plan was om donderdag te vertrekken maar het weer zag er voor woensdag ook al goed uit dus dinsdag alles klaar maken voor vertrek. ‘sAvonds met een Amerikaans en Brits echtpaar die bij ons aan de steiger lagen gezellig gegeten en de volgende dag om 03.45 de touwtjes losgegooid.
Het reisdoel was Beaufort, NC. Dat ligt ongeveer 450 mijl verderop. Om daar te komen kan je het beste gebruik maken van de Golfstroom die hier behoorlijk hard langs de kust stroomt. Deze gulfstream komt vanuit de Golf van Mexico en perst zich langs de kust van Florida in een niet al te brede strook van ongeveer 60 mijl. Je weet dat je in de stroom zit als de watertemperatuur ineens oploopt tot 25 C.
Vanuit Port Canaveral moesten we eerst 30 mijl pal oost sturen om bij de Golfstroom te komen. Er stond nog niet al te veel wind maar die bouwde langzaam op. Aangekomen bij de Golfstroom ging inderdaad de watertemperatuur met 2 C omhoog en kregen we ineens 3 knp stroom mee. Met een lekkere 16 knp wind en stroom mee tikte we toch even 10 knp speed over ground aan. Het is wel zaak om in die bandbreedte van die stroom te blijven. In ons weerprogramma op de Ipad staat het keurig incl de plek waar je dan zeilt. Gemak dient de mens zullen we maar zeggen. Gedurende de tocht wel ongeveer 20 uur moeten motoren vanwege te weinig wind en we wilde wel de gang er in houden om in het gunstige weatherwindow te blijven. Voor ons (erg ver weg) zagen we ’s nachts geweldige flitsen van onweer, boy wat een energie zit er in die wolken. Gelukkig was het een prachtige sterrenhemel waar wij zeilden. Het bleek ook niet zo eenvoudig om uit de Golfstroom te komen maar toen we er eenmaal uit waren ging de watertemperatuur binnen een half uur van 23 C naar 14 C en werd de bovenlucht ook aanmerkelijk frisser. Liefst varen we een onbekende haven niet in het donker aan maar het had weinig zin om met 20 knp wind af te gaan remmen dus zijn we de laatste 40 mijl maar gewoon door gegaan te meer omdat de gribfiles aangaven dat de wind zou gaan wegvallen. Bij Beaufort aangekomen moesten we nog wel even worstellen met een hard uitlopende ebstroom (3 knp) recht van voren en nog 12 knp wind in de rug. Dat gaf erg ongemakkelijke golven. De motor op vol vermogen en het grootzeil er nog bij hebben we ons de inlet ingeperst en 1 mijl verderop zijn we iets na middernacht voor anker gegaan. Eerst maar eens lekker slapen.
De licht groene strook is de temperatuur in de Gulfstream die wij met ons weatherprogram heel goed konden volgen.Blauw is kouder dan licht groen De zwarte pijlen geven een indicatie van stroomrichting en sterkte. De ander pijltjes geven de windrichting aan. In het rechter onderhoekje zie je nog wat rood wat betekend dat dat onweersactiviteit is (CAPE index)
Vandaag (zaterdag 28/4) zijn we naar het plaatsje Beaufort gevaren en liggen hier in de Marina.
Waterfront in Beaufort
Het is een schattig plaatsje met veel traditionele huizen en het waterfront heeft vele kroegjes en leuke winkeltjes. Van hier uit duiken we de Intra Coastal Waterway in om 200 km verderop bij Norfolk er weer uit te komen.
Zo af en toe moet ook de was gedaan worden en weer opgevouwen
Tot zover, stay tuned