Verder naar het Zuiden
Maandag 27/3
Na een regenachtige nacht was het een warme ochtend. De zonnetent er weer af, ook de huik van het grootzeil en nog een warme douche aan de wal vertrokken we om 10.00 uur richting Iles des Saintes, een eilanden-groepje iets ten zuiden van Guadeloupe. Heerlijke wind maar wel recht op de neus. Het was maar een afstandje van 12 mijl. Vertrokken samen met de Foxy Lady, (nee niet de Duitse vrienden met die Pogo), maar met 2 Nederlandse jonge knullen aan boord die de wereld aan het ontdekken zijn. Erg enthousiaste mannen die elkaar al van de middelbare school kennen. Onderweg kruisten onze koersen elkaar en dat was weer een prachtig foto moment wederzijds.
Bakboord!!!!!!
Bij het plaatsje Le Bourg op les Saintes heb je een prachtige, goed beschermde baai. Het was het even zoeken naar een vrije mooring ( je mag dicht bij het plaatsje niet ankeren) wat niet eenvoudig was maar op een gegeven moment zag ik er toch een vanuit een ooghoek.
De baai bij Le Bourg, zoek de GWELAN
Les Saintes ademt een Bretonse sfeer uit, er zijn in het verleden veel Bretonnen neergestreken. De kust lijkt ook wel een beetje Bretons. Het plaatsje zelf is eigenlijk maar 2 straten met allerlei winkeltjes, met name gericht op cruiseschepen.
De vismarkt, nu even niet
Niet van die joekels want ze bestaan ook in het klein. We hebben er van maandag tot donderdagochtend heerlijk gelegen. 2 x een wandeling over het eiland gemaakt, met prachtige vergezichten. Het was echter wel warm dus het bleef bij beperkte inspanning.
Om dan weer op temperatuur te komen nemen we een duik vanaf de boot in werkelijk waar glas helder water. De boot zweeft gewoon. Mooi moment om ook weer even het onderwaterschip onderhanden te nemen. Als je dat een beetje bijhouden kan dan is de aangroei minimaal.
Onderwaterschip even poetsen
De eerste avond dat we er lagen hadden we de 2 knullen van de Foxy Lady op de borrel uitgenodigd. Was zo gezellig dat het ineens 22.00 uur was. De volgende avond bij hun aan boord geborreld.
Vertrek van Les Saintes
Vandaag, 30/3, om 0900 uur vertrokken, op weg naar Dominica. Een heerlijk windje van 12 tot 15 knp en bijna aan de wind. De gang zat er lekker in. Het was maar 22 mijl dus waren we er in no-time.
Toen we aankwamen bij Prince Ruppert Bay moesten we een mannetje in een speedboot zien te ontwijken. We dachten dat het een visser was. Niks was minder waar want het was een boatboy die ons al opwachtte op zee. Die boatboys hebben zich hier georganiseerd onder 1 organisatie P.A.I.S.
Vanaf het moment van binnenkomst ben je van hem, is hij jou gids, steun en toeverlaat. Het volgende binnenkomende jacht is dan voor een collega van hem, ieder op zijn beurt dus. Ze werken onder strikte en duidelijke regels en zijn zeer beleefd.
Dominica stond eerst negatief bekent. Boatboys die min of meer om jou vochten. Nu helpen ze je niet alleen met inklaren, ze controleren ook ’s nachts de ankerplaats tegen ongenode gasten, ze passen op de boten als je de wal op gaat en ze organiseren dat je excursies op de wal kan doen.
Dat gaan we morgen dan ook doen samen met Rik en Remco van de Foxy Lady en een echtpaar van een Frans schip dat achter ons voor anker ligt. Zo gaat de prijs pp ook nog een beetje naar beneden. Ken, onze boatboy, komt ons morgen om 0800 uur ophalen met zijn speedboot (dan ding gaat knijter hard).
Vrijdag 30/3
Je kon de klok er op gelijk zetten want precies om 0800 uur kwam Ken, onze boatboy, ons met zijn boot ophalen. Met Rik en Remco, een Frans echtpaar en een Duits echtpaar waren we dus met z’n achten en was het busje gevuld. We zijn een tour over het eiland gaan maken en hebben veel gezien. Het is een heel groen eiland en alles groeit er, gecultiveerd maar ook in het wild.
Prachtige vergezichten, hier de Atlantische kant van Dominica met op de achtergrond Marie Galante (Fr)
De wegen zijn verschrikkelijk. Paul, onze driver en gids rijdt dit ritje natuurlijk vele malen en weet precies waar de gaten in de weg zitten. In principe rijden ze hier links maar eigenlijk rijden ze waar geen gaten in de weg zitten en dat kan soms tot vreemde situaties leiden met tegenliggers die natuurlijk hetzelfde doen. Op een gegeven moment begon de motor van ons busje wel vreemde geluiden te maken. Snel aan de kant, de dop van de radiator zat er niet op dus de motor was warm gelopen. Paul had gelukkig op tijd de bus aan de kant gezet zodat verdere schade wegbleef. Paul heeft overal vrienden en iedereen helpt elkaar dus in no-time had hij weer een dop voor zijn radiator geregeld en was de radiator gevuld en afgesloten.
Panne met de bus.
In de tussentijd waren wij met z’n allen naar een klein chocolade fabriekje gelopen (we waren ongeveer 500 m daarvoor gestrand met het busje). Leuk om te zien hoe ze hier vanaf de vrucht tot een plak chocolade komen.
Cacao bonen. er zitten ongeveer 20 pitten is
Na fermentatie worden de pitten, bonen gedroogd
Ze maakten ze ook met allerlei smaakjes. Het was allemaal nogal klein van opzet maar de zaken gingen goed dus elk jaar groeiden ze in volume.
Ze waren hun eigen fabriekje aan het bouwen
Naast deze chocolade factory lag een botanische tuin met van alles wat hier op het eiland groeit. Er groeien ook van allerlei specerijen, nootmuskaat, kaneel, vanille etc etc. Ook planten met bladeren die als je ze in je hand maalt van allerlei lekkere geuren hebben bijvoorbeeld voor de parfum industrie
Ergens halverwege gelunched in een kroegje met prachtig uitzicht over een baai aan de Atlantische kant van het eiland.
Lunch met een lekker fris drankje
Uitzicht vanaf de lunch tafel
Daarna de bergen in en het regenwoud bezocht. Hier bevindt zich Emerald pool, een waterval waar je onder het kletterende water kan staan. Hebben dat maar aan ons voorbij laten gaan maar de twee helden, Rik en Remco, lieten die kans niet lopen.
Het regenwoud
Vorig jaar is Dominica getroffen door de orkaan Erica. Ze hebben niet veel wind gehad maar daarentegen in vijf uur zoveel regen gehad dat er 32 doden zijn gevallen, meegesleurd door het water dat vanuit de bergen kwam denderen. We hebben ook vele bruggen gezien die weggespoeld waren. Er is nog veel werk te verrichten om alles weer te repareren. En dat is op zich een probleem want Dominica is geen rijk land. Ze proberen van alles om het toerisme een beetje aan te jagen maar het gaat langzaam. Dominica laat op ons een hele goede indruk achter en we gaan er volgend jaar zeker naar terug.
Zaterdag 1 april.
Eerst nog even naar de zaterdag markt in Portsmouth geweest. Altijd weer leuk om te zien, Veel groenten te krijgen maar weinig fruit helaas.
Na de dinghy weer opgeborgen te hebben zijn we vertrokken naar Roseau, de hoofdstad van Dominica, dat tegen het zuidelijke punt van het eiland ligt.
Onderweg weer allerlei soorten wind gehad en allerlei richtingen maar onze koers bleef een rechte lijn. Dit beleef je dus aan de lij kant van de eilanden hier.
Bij Roseau hebben we maar aan een mooring gelegen want het was er te diep om te kunnen ankeren. Er stond trouwens ook een redelijke stroom dar in de baai.
Zondag 2 april
Vandaag stond er 35 mijl op het programma. Dat was toch weer een tijdje gelden zo’n afstand. Het eerste stuk, aan de lij-kant van het eiland op de motor want daar ston geen tot nauwelijks wind uit allerlei richtingen. Je ziet gelukkig waar de Atlantische wind begint want je gaat van 5 knp wind naar 20 knp in 5 seconden. Het eerste rif zat er al in dus gaan met die bak. Met een gemiddelde van 6,5 knp zileden we naar St Pierre op Martinique. (hebben nu ook weer wifi verbinding met onze datacard dus straks dit verhaal er opzetten) In st Pierre zijn we op de heenweg naar St Maarten ook al geweest. De bedoeling is dat we morgen eerst even gaan inklaren, Frans brood kopen, en wellicht ook fruit en door naar fort de France, de hoofdstad.
Tot zover